Clafoutis van Frambozen en Lavendel

Makkelijk te maken en erg lekker, een Clafoutis is een aanrader in de zomermaanden.
Traditioneel gemaakt met kersen maar je kunt ook allerlei ander fruit gebruiken; bijvoorbeeld bosvruchten, peer, abrikozen, appels met amandelen.

In mijn moestuin zijn op dit moment heel veel frambozen dus hierbij een recept voor een Clafoutis met frambozen, aangevuld met lavendel, dat er een lekker smaakje aan geeft.

 

Clafoutis van Frambozen en Lavendel

 

Ingrediënten:

300 gram frambozen

3 á 4 eieren

125 gram mascarpone (of ev. kwark maar wordt dan dunner van structuur).

70 gram speltbloem (of b.v. rijstmeel)

4 eetlepels agavestroop (naar smaak)

merg van 1 vanillestokje

2 eetlepels gedroogde of verse lavendel bloempjes (onbespoten!)

 

Hoe ga je te werk:

Verwarm de oven voor tot 180 graden

Vet een taartvorm in met wat boter. Leg nu de frambozen op de bodem van de schaal.

Klop de mascarpone (of kwark), eieren, agavestroop, speltbloem, vanillemerg in een kom met een mixer goed door elkaar. Mix er op de hoogste stand een beslag van.

Schenk het beslag zodra het mooi glad is over de vruchten in de taartvorm. Bestrooi met de lavendelbloempjes.

Bak de clafoutis ongeveer 30/35 minuten in de oven.

Serveer lauwwarm of koud.

Ook lekker met wat chocoladevlokken erover!

Rozentruffels met kokos en vanille

Rozentruffels met kokos en vanille

“Rose is sent to earth by the gardeners of paradise for empowering the mind, the eye and the spirit”      Rumi

Wat is het toch fijn om Rozenblaadjes te gebruiken in de keuken! De kleur, de geur, de smaak; heerlijk!!! Hier een recept voor Rozentruffels. Het is een recept waarbij niet gebakken wordt en dat is makkelijk want je kunt ze maken en eventueel direct opeten. Bovendien brengt de rauwe manier van bereiding de heel pure smaak van de Roos goed naar voren. Heerlijk en mooi voor bij een (high) tea.

Voor verder informatie over de eigenschappen van de Roos en welke Rozenblaadjes geschikt zijn om te gebruiken zie mijn blog “De liefde van de Roos”.

In dit recept komen de hoeveelheden niet heel nauw, je kunt naar hartenlust proeven en variëren.

Recept

Benodigdheden:

Handvol gedroogde rozenblaadjes (onbespoten)

Half kopje gemalen kokos

Paar eetlepels amandelmeel (of zelf gemalen amandelen)

Snufje Himalayazout

Half zakje vanillesuiker of haal de merg uit een vanillestokje

Paar eetlepels vloeibare kokosolie

Paar eetlepels honing

 

Bereiding:

Maal eerst de rozenblaadjes fijn in een geschikte blender.

Vermeng vervolgens in een schaal de gemalen kokos met de amandelmeel, en voeg een snufje zout en de vanille toe.

Voeg nu de helft van de rozenblaadjes hieraan toe en roer de massa goed door elkaar (de andere helft van de rozenblaadjes is voor de garnering).

Smelt de kokosolie in een pannetje en voeg toe.

Voeg tenslotte honing naar smaak toe.

De massa moet nu een samenhangende consistentie hebben, is het te droog voeg dan nog wat kokosolie toe.

Proef: is het zoet genoeg? Zo niet voeg dan nog wat honing toe. Voeg ev. nog wat amandelmeel toe als je dat lekkerder vindt. Als het mengsel helemaal naar je zin is draai er dan kleine balletjes van.

Rol tenslotte de balletjes door de overige gemalen rozenblaadjes.

Serveer op een mooie schaal en strooi er nog wat rozenblaadjes bij.

ENJOY!!!!!!!

Salie, het heilig kruid

Salie (Salvia officinalis) is een kruid dat al eeuwen lang erg gewaardeerd wordt. Het werd lange tijd gezien als een panacee, een soort wondermiddel tegen alle kwalen.
De Romeinen oogstten dit kruid vroeger met allerlei ceremonieën, zo heilig werd dit kruid door hen gezien en ze gaven het kruid zelfs de naam Herba sacra oftewel heilig kruid!
Ook gezegdes als “waarom zou een mens sterven als hij Salie in zijn tuin heeft staan”, of “wie in de meimaand Salie eet krijgt levensjaren bij de vleet” duiden op de grote geneeskracht die mensen toekenden aan dit kruid.

Salie is een kruid dat echt een must is voor je kruidentuin. De geur die er vanaf komt als je een blaadje verfrommeld tussen je vingers is “magisch”, heel speciaal vind ik elke keer weer.

Het is voor mij een kruid dat echt heel anders is dan de andere kruiden, het neemt een heel eigen plek in. Het schijnt ook letterlijk zo te zijn dat Salie een eigen plek nodig heeft in de tuin omdat Salie niet zo goed andere planten naast zich verdragen. In mijn tuin krijgt hij die eigen plek dan ook.

Van Salie zijn er meerdere variëteiten die ongeveer dezelfde werking hebben; zo is er een breedbladige Salie, en een roodbladige Salie. Leuk voor als je eens wat anders wilt in je tuin. Kies wel altijd voor de Salvia officinalis als je de geneeskrachtige werking wilt.
Ook is er nog een witte Salie, die door de Native Americans veel gebruikt werd/wordt om zijn sterk reinigende werking. Hierover in een volgende blog meer.

Salie is onder andere bekend om zijn ontstekingswerende werking, en dan vooral in de mond- en keelholte. Bij keelpijn kun je heel goed een Saliethee maken en dan gorgelen met deze thee. Als mondspoelmiddel kun je het ook goed gebruiken bij mondzweertjes of aften.
Ook is het kruid bekend om zijn zweetremmende werking, dat onder andere in de menopauze goede diensten kan bewijzen.

Salie in de keuken:
Salie kun je goed gebruiken in de keuken want het heeft een spijsverteringsbevorderende werking; het kruid maakt zware en vette spijzen lichter verteerbaar. Het past bijvoorbeeld bij een bonenschotel of vleesschotel. Vanwege de krachtige smaak past het niet zo heel goed bij andere kruiden, maar het kan wel goed bij ui. Pluk het kruid wel spaarzaam want de smaak overheerst gauw.

P.s. Let wel op bij dit sterk werkende kruid: nooit te veel en te lang achterelkaar gebruiken. Salie moet je ook niet eten als je zwanger bent (stimuleert de baarmoeder) of borstvoeding geeft (remt de melkproductie).

 

Recept met Salie: knapperig Salie-strooisel

Met dit simpele recept kun je salieblaadjes gebruiken als strooisel bij een maaltijd: snij wat salieblaadjes van de plant, doe ze droog in een pan met dikke bodem en verwarm al roerend met een houten lepel. Doe er ev. nog wat zout bij (Himalayazout of Keltisch zeezout) voor extra bite. Het is de bedoeling dat de blaadjes droog en knapperig worden, maar ze mogen zeker niet verbranden dus blijf bij je pan! Dit strooisel kun je b.v. gebruiken om over een pizza te strooien of over pompoensoep of een rijstschotel.

Lekkers dat heelt: In-balans balletjes met Lavendel

Niks is lekkerder dan af en toe wat snoepen.
Maar dan wel gezond snoep.
En ja, dan is het geen snoep meer maar gewoon een tussendoortje 🙂 .
Ik mag er graag kruiden aan toe voegen voor extra helende werking.
Zo ook, in deze balletjes met Lavendel.
Lavendel brengt evenwicht in ons lichaam en geest. Onze drukbezette hoofden worden rustiger en de energie wordt beter verdeeld over het lichaam.

Ingrediënten:
6 dadels, 50 gr. amandelmeel, 30 gr. quinoa- en/of havervlokken, 15 gr. kokosrasp,  2 theelepels gedroogde lavendelbloempjes (Lavendula augustifolia)- niet te veel Lavendel want dan kan de smaak gaan overheersen, 1 theelepel cacaopoeder, scheutje agavesiroop of honing, snufje zout.
De hoeveelheden zijn niet heel strikt, je kunt zelf experimenteren. Alles kan namelijk, elke keer wordt je balletje weer anders.

Werkwijze:
Maal de dadels in een keukenmachine redelijk fijn, Maal ook de quinoa en/of havervlokken- ze hoeven niet heel fijn gemalen te worden. Doe de rest van de ingrediënten in een schaal en voeg de dadels en quinoa/havervlokken eraan toe. Meng alles met je handen goed door elkaar en kneed om het samen te laten hangen. Het moet een makkelijk kneedbare consistentie worden. Voeg ev. een lepel water toe.
Vorm hiervan balletjes naar je gewenste grootte, en bestrooi ze met wat lavendel en kokosrasp. Leg ze een paar uur in de koelkast om op te stijven.

Serveer, geniet en kom tot rust.

Ter variatie kun je er ook noten, pitten en/of zaden indoen, b.v. Chiazaad, zonnebloempitten, pompoenpitten. Of gedroogde abrikozen of rozijnen. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Lavendel-amandelcake

Deze heerlijke en gezonde cake had ik gemaakt voor de Lavendelcursus en iedereen vond hem heerlijk. Daarom hier het recept:

de groene aarde

Lavendel-amandelcake

Ingrediënten:

150 g. amandelmeel

60 gr. arrowroot

25 g. kokosmeel

½ theelepel bakzout

½ theelepel vanillepoeder

4/5 eieren (afh. van de grootte)

50 g. kokosolie

Scheut agavesiroop (naar smaak)

Beetje citroenrasp of sap

Lavendel- geplet in vijzel- naar smaak b.v. 2 eetlepels

——————————————————————

Hoe ga je te werk:

Oven verwarmen op 175 graden.

Roer amandelmeel, arrowroot, kokosmeel, bakzout en vanillepoeder goed door elkaar in een kom.

Voeg dan alle overige ingrediënten toe en roer goed tot een glad beslag.

Verdeel het beslag over een ingevette cakevorm.

Strooi voor de versiering nog wat lavendelbloempjes over de cake.

Bak in 45 minuten gaar in het midden van de oven.

Je kunt er ev. een topping overdoen. Ik had poedersuiker met citroensap gemixt. (oké-poedersuiker is niet gezond maar geeft een mooi wit kleurtje in combi met de lavendelbloempjes die je erover heen kunt strooien).

Sint Janskruid- Zomer zonnekruid

Het is vandaag  21 juni, zomer-zonnewende, de langste dag van het jaar (op het Noordelijk halfrond!).
Van oudsher werd deze tijd geassocieerd met Sint-Janskruid.
Het kruid staat in deze periode namelijk volop in bloei.

Deze periode is ook verbonden met de naamdag en vermeende geboortedag van Johannes De Doper (24 juni), waaraan het kruid waarschijnlijk zijn Nederlandse naam Sint Janskruid te danken heeft

De bloei van Sint Janskruid is uitbundig en het kruid heeft met zijn felgele kleur een vrolijke uitstraling.
Deze periode hebben de bloemen het hoogste gehalte aan inhoudsstoffen, en is dus ook dé periode om de plant te oogsten voor thee, tinctuur of olie.
Sint Janskruid is, net als veel andere geneeskrachtige planten, al eeuwen lang gebruikt als geneesplant. De plant werd zowel inwendig als uitwendig gebruikt en erg gewaardeerd.
Men gebruikte de plant o.a. bij ischias, jicht, brand en snijwonden, om gal en urine af te drijven, bij kneuzingen en huidproblemen, om gemoedsproblemen te genezen.
Ook werden allerlei magische krachten aan het kruid toegedicht, o.a. bescherming tegen onweer, tegen de duivel of tegen boze geesten.
Pas veel later is het kruid, sinds een belangrijke studie, immens populair geworden als anti-depressief kruid.

De Latijnse naam van Sint Janskruid is Hypericum perforatum- Hyper – boven/machtiger en eikon – geestverschijning. Het kruid ‘staat boven, is machtiger dan, een geestverschijning’: (“jaagt- den- duvel” is een volksnaam van het kruid).
Perforatum wil zeggen doorboord- dit wijst op de schijnbaar doorboorde bladeren. Dit kun je goed zien als je een blad tegen het licht houdt. De “gaten’ zijn in feite doorschijnende olieklieren. De volksnaam oliebloempje wijst daar ook op.

Je kunt vrij makkelijk een heerlijke Sint Jansolie maken van deze plant waarbij je de bloeiende topjes aftrekt in een goede basisolie. Op die manier komen waardevolle inhoudsstoffen van de plant in de olie terecht.
Voor mij is het maken van Sint Jansolie een jaarlijks ritueel en een prachtige manier om met deze plant “bezig” te gaan. Tijdens het maken van de olie kun je, als je dat wilt, proberen je te verbinden met de plant en je goede intenties over brengen op de geneeskrachtige olie die je aan het maken bent.
Allereerst pluk ik de topjes van de plant, vervolgens knip ik deze in kleine stukje en doe ze in een glazen pot. Deze vul ik voor ongeveer ¾ met de plantstukjes. Vervolgens vul ik de pot met een goede biologische olijfolie. Schudden en vervolgens de pot in de zon zetten. Ik zorg dat de plantendeeltjes onder blijven, door de eerste dagen waar nodig aan te vullen met olie.
Na een tijdje begint dan een klein wonder. De olie verkleurt langzamerhand naar robijnrood.
Dit is fantastisch om te zien!
Ik laat de plantendeeltjes ongeveer 2 maanden op olie staan voor ik de olie afzeef.
Deze olie is geweldig voor heel veel huis-tuin- en keukenklachten en dus erg handig om in huis te hebben in je EHBO-kastje.
Je kunt het o.a. gebruiken bij zenuwpijnen, lage rugpijn, spier- en reumatische gewrichtspijnen, kneuzingen en blauwe plekken, verstuikingen, sportblessures.
Bij allerlei soorten wonden, snijwonden, schaafwonden, eerste graads brandwonden, zonnebrand, blaren, herpes zoster.
Eigenlijk onmisbaar dus!
Veel succes met het maken van deze fijne olie!

Vlier Winterplezier

vlierbes

De Vlier is in Nederland overal wel te vinden. Je ziet hem op heel veel plekken staan.
Hij lijkt zo gewoon maar is eigenlijk heel bijzonder. En dat weten de mensen al heel lang…
Al eeuwen lang hebben mensen van de Vlier gebruikt gemaakt, zowel voor voedsel, voor medicijnen, en ook werd het hout van de Vlier gebruikt, bijvoorbeeld om gereedschappen en fluiten van te maken.

Over de Vlier zijn ontzettend veel verhalen, gebruiken, rituelen in omloop. De struik is echt omgeven door folkloristische gebruiken. Vlier werd geassocieerd met dood en wedergeboorte, met goed en kwaad.
Zo plantten mensen vroeger de Vlier in de omgeving van hun woningen omdat ze dachten dat dit goede geesten zou aan trekken en boze geesten zou bezweren.
Men had respect voor de Vlier, zo mocht je niet zomaar een Vlier omhakken, doch je moest altijd eerst je respect betonen. Begin 20ste eeuw werd in sommige gebieden nog gezegd: ‘Voor de vlier moet je je hoed afnemen’.
Een voor de staldeur geplante Vlier beschermde het vee ’tegen tovenarij’.

Ook zijn er bekende sprookjes waarin de Vlier voorkomt. Vrouw Holle bijvoorbeeld van de gebroeders Grimm, en Het Vliermoedertje van Hans Christian Anderson. Ook onderstaand sprookje is een mooi voorbeeld hiervan.

“Lang geleden was ze in de kersttijd op weg naar de mensen. Ze liep over een met sneeuw bedekte heide en hoorde de dieren slapen en het sap in de planten stromen. Ze voorvoelde het voorjaar. Toen kwam ze een houterige, kale struik tegen: een Vlier. Die klaagde tegen vrouw Holle dat hij zich zo onnuttig voelde. Zelfs als brandhout wilden de mensen hem niet! Vrouw Holle raakte ontroerd door zijn jammerklachten en zei: ‘Van nu af aan ben je mijn struik. Vlier zul je heten en de mensen zullen mij kennen als Vliermoedertje.’ Vervolgens gaf ze de struik een genezende bast, sneeuwwitte bloesem en bloedrood vruchtensap. De mensen ontdekten al deze eigenschappen en plantten de Vlier, die ze vroeger zo hadden versmaad, in hun tuinen en op hun erven. In elk dorp groeide er een bij de bakoven. De zieken dronken het sap, de kinderen speelden in zijn schaduw en de bloesem geurde zoet…” (Bron: Weleda, Flora’s kus)

Tegenwoordig wordt Vlier nog steeds gezien als een waardevol kruid, vooral bij griep en verkoudheid. Vlier werkt preventief bij een luchtweginfectie en kan de tijdsduur van een kou of griep verkorten. Ook bevordert het het zweten na b.v. kouvatten.
Zowel de rijpe bessen als de bloesem kun je gebruiken. Je kunt de bloesem en bessen direct gebruiken of drogen voor later gebruik.

Er zijn heel veel recepten te vinden met allerlei lekkere dingen die je met de bessen of bloesem kunt maken. Van thee, jam, siroop, gelei, wijn, chutney tot zelfs vlierbloesem-champagne aan toe.

Onderstaand heb ik een recept voor een basis- vliersiroop. Zeer geschikt voor de koude wintermaanden.

Vliersiroop

2 kopjes vlierbessen (vers of gedroogd)

1-2 kopje water

Honing

Doe de bessen en water in een pannetje (bij gebruik verse bessen even met vork fijnstampen), en verhit zachtjes. Laat ongeveer 20 min. zachtjes pruttelen.
Giet af door een vergiet. Weeg de hoeveelheid vocht. Voeg een zelfde hoeveelheid honing toe. Je kunt dit een paar weken in de koelkast bewaren.

Het handigst is het om telkens kleine hoeveelheden te maken.

Je kunt het ook invriezen.

Ook lekker is het om een beetje gehakte gember, of een kaneelstokje en kruidnagel toe te voegen. Of nog andere kruiden of specerijen.

Hoe gebruik je de siroop: 1-3 theelepels per dag voor preventie van griep en verkoudheid, kinderen 1-2 theelepels. Of je gebruikt het bij de eerste griepverschijnselen.

Ontspannende Citroenmelisse

Wat zijn er toch veel kruiden die lekker ruiken!
Eén daarvan is de Citroenmelisse, heerlijk geurend naar citroen. Als je er langs loopt of met je hand over een blaadje wrijft, ruik je het heerlijke aroma. Citroenmelisse is eigenlijk niet zo’n heel opvallende plant in de kruidentuin, ook omdat haar bloeiwijze klein en onopvallend is. Maar de geur en haar brede geneeskrachtige werking maken dit alles meer dan goed.

citroenmelisse

Al eeuwen lang wordt Citroenmelisse gebruikt, vooral bij zwaarmoedigheid en om het hart te versterken en vrolijk te maken. Hildegard van Bingen, de beroemde Benedictijnse abdis (1098-1179) noemde het kruid: de troosteres die vrolijk maakt.

Citroenmelisse heeft dan ook een kalmerende en ontspannende werking op het zenuwstelsel. En is daardoor een uitstekend kruid om te gebruiken bij klachten met nerveuze achtergrond. Zoals stressklachten, prikkelbaarheid, slapeloosheid door stress of nerveuze klachten, zenuwachtigheid, overspanning, hartkloppingen van nerveuze aard, lichte migraine, examenvrees. Door zijn milde werking is Citroenmelisse ook een goed kruid voor kinderen, b.v. kinderen die s ’avonds overactief zijn en dan niet kunnen slapen.

Naast haar ontspannende kwaliteiten heeft Citroenmelisse ook opbeurende kwaliteiten en kan het kruid helpen om ons emotioneel stabieler te voelen. Bij klachten als melancholie, neerslachtigheid, of lichte depressiviteit kan Citroenmelisse helpen om te aanvaarden en weer licht in het hart te brengen.

Ook bij nerveuze spijsverteringsklachten kan Citroenmelisse goede dingen doen. Het kruid werkt dan o.a. krampstillend op maag en darmen.

Citroenmelisse is ook uitwendig te gebruiken, en dan voor bepaalde huidklachten. Het kruid heeft namelijk een antivirale werking vooral tegen het herpesvirus. Bij koortsblaasjes en gordelroos is het dan ook een uitstekende keuze, b.v. in een zalf of uitwendig papje.

Al met al een belangrijk kruid om in je tuin te zetten. Gelukkig is de plant niet moeilijk te kweken, aan een licht vochtig plekje in zon/lichte schaduw heeft de plant genoeg. De plant groeit snel en kan in een paar jaar tijd wel tot 1 meter hoog worden.

Citroenmelissethee:

citroenmelissethee

Pluk een paar blaadjes van de Citroenmelisseplant (Melissa officinalis) en doe die in een kopje. Giet er heet water over heen (van de kook af) en laat enkele minuutjes trekken. De thee kalmeert de zenuwen en brengt rust. Drink bijvoorbeeld een kopje voor het slapen gaan.

 

De liefde van de Roos

roos

A rose is a rose is a rose is a rose
Gertrude Stein

Geen plant is zo geliefd als de roos. Rozen worden al eeuwen lang om hun uitstraling, hun schoonheid, hun puurheid, en hun geur gewaardeerd.
Geen wonder dat er zoveel verhalen, gebruiken, mythen en legendes zijn over de roos.
De roos werd door de tijden heen bezongen en beschreven, vertroeteld én bewonderd.

Ook is de roos omgeven met veel symboliek; iedereen kent wel de verbinding van de roos met “de liefde”.
De witte roos als symbool van de zuivere, onschuldige liefde en de rode roos als symbool van de vergankelijkheid van het leven en de liefde.
Men gaf vroeger, door de vijftallige bouw van de bloem, ook een mystieke betekenis aan de roos. De plant werd gezien als beeld van de ziel en de ontwikkeling van de plant werd gezien als een beeld van innerlijke groei.

Naast al deze verhalen, anekdotes en symbolen werd de roos ook gekweekt voor heel praktische redenen. In de Middeleeuwen werden rozen voor allerlei kwalen gebruikt als hoofd- oor-, kiespijn, keelpijn, inwendige bloedingen etc.
Van al deze toepassingen is in onze tijd niet zo veel meer over maar de geur van de roos heeft de eeuwen getrotseerd!

Van de rozenblaadjes wordt etherische rozenolie gedestilleerd. Deze olie wordt in landen als Marokko, Turkije, Bulgarije en Frankrijk gemaakt uit de blaadjes van de Rosa damascena. Het is een kostbaar goedje want er zijn maar liefst duizend kilo bloemblaadjes nodig voor 1 liter van deze olie.
Maar dan heb je ook wel wat, een heerlijk ruikende olie, alsof je midden in een volle rozentuin staat.

De geur van de roos is zeer bijzonder, hij komt diep in je wezen binnen.
Ze kan je helpen op het stuk van onvoorwaardelijke liefde en aanvaarding voor jezelf. Verbindt je met en opent je hoger-hart.
Ze vergemakkelijkt het loslaten van emoties, waardoor je weer een stapje verder kunt komen op je levenspad. De roos heelt dus op een diepe manier, harmoniseert.

Als je mediteert kun je heel goed etherische olie van de roos in een aromalampje doen. Ervaar wat het met je doet.

Een goed tuinman
kan de compost zien in de roos
en de roos in de compost.

Zonder compost zijn er geen rozen,
zonder rozen is er geen compost.

Thich Nhat Hanh

 

Rozen-lekkernijen:
Rozen kun je ook in allerlei gerechten verwerken, b.v. in jam of siroop, of als thee.
Je kunt hiervoor o.a. de Apothekersroos gebruiken (Rosa gallica var. officinalis).
Dit is een van de oudste rozen die we kennen.
(Gebruik nooit gewone tuinrozen, die veelal ook nog bespoten zijn!)

En in de herfst kunnen we genieten van de bottelrozen. De hondsroos (rosa canina), japanse rimpelroos (rosa rugosa), eglantier (rosa rubiginosa) hebben bottels waarvan we thee kunnen zetten of jam van kunnen maken.

Tos slot nog enkele rozen- recepten:

Rozenblaadjesthee

Hiervoor droog je de blaadjes van 1 van onderstaande rozenstruiken (onbespoten):
Apothekersroos (rosa gallica var. officinalis)
Damascener roos (rosa damascena)
Provence roos (rosa centifolia)

Je kunt ze in een mengsel doen bij losse zwarte of groene thee, of in een kruidenmengsel, maar je kunt het ook gewoon puur drinken.
Heerlijk!

Rozenblaadjessiroop
Pluk onbespoten blaadjes van de soorten genoemd onder rozenthee.
Doe ze in een pot en doe er dan per liter een onbespoten, geschilde citroen (in schijfjes gesneden) in.
Doe er kokend water over tot ze helemaal onder water staan.
Laat dit vervolgens 24 uur trekken en giet dan af door een zeef.
Doe er vervolgens per liter vocht 0,5 kg. suiker bij (of honing of kokosbloesemsuiker).
Deksel erop en ondersteboven laten afkoelen.
En klaar is je zelfgemaakte rozenblaadjessiroop.

roos olie

 

 

Lavendel-love

Mijn allerliefste kruid is, zonder twijfel, de lavendel.

IMG_1002
Alles aan deze plant vind ik geweldig!
Een onvoorstelbare mooie paarse kleur,
een diep op het gevoelsleven inwerkende geur,
een bijzonder fraaie uitstraling met de ranke aren en de bloemen aan top,
heerlijk smakende bloemetjes,
en natuurlijk de sterke geneeskracht.
Alles komt hier voor mijn gevoel samen.
Ik kijk dan ook elk jaar uit naar juli, als de lavendel in volle glorie bloeit.
De keuze tussen wel of niet bosjes plukken voor in huis is een lastige.
Meestal maak ik een compromis en pluk deels, en laat de rest in de tuin om daar van te genieten.
Lavendel is echt een multi-talent. Je kunt bosjes lavendel in huis of kast ophangen tegen motten of voor de lekkere geur.
Je kunt lavendel ook in de keuken gebruiken, b.v. in siroop, koekjes, ijs of thee.
Als je niet zo goed kunt inslapen kun je eens proberen een geurkussentje met lavendel bij je kussen te leggen, om je te helpen ontspannen.
Lavendel is namelijk vooral bekend om haar rustgevende en ontspannende kwaliteiten. Lavendel zorgt dat je uit je hoofd komt. Ze kan je helpen om de energie uit het hoofd weer helemaal in het lichaam te laten stromen, en helpt zo voor een beter evenwicht tussen denken en voelen.
De etherische olie van lavendel is handig om in huis te hebben. Het werkt o.a. prima bij kleine brandwondjes en ook bij insectenbeten. Het verzacht en desinfecteert.
Of doe de etherische olie eens in een aromalampje om de ruimte te voorzien van een heerlijke, rustgevende en ontsmettende geur.
Geniet en laat je raken door lavendel!

Wil je meer weten over dit kruid doe dan mee met de lavendelworkshops die ik elk jaar organiseer.

IMG_1028